
Om een pup snel zindelijk te maken is 1 ding erg belangrijk. Constant opletten op de pup. Ze kunnen zo met 10 minuten weer moeten.
Waar moet je opletten:
- Altijd brokjes bij je hebben als beloning. Een beloning en een lovend woord leert heel snel.
- Geef een commando als de pup plast. Bijv. Plasje. Kan later heel behulpzaam zijn als de hond op commando plast.
- Een pup moet meteen naar buiten als hij wakker word, na het eten en vaak 10 minuten daarna vaak nog eens. Ook na elke speelbeurt weer even naar buiten.
- Beter een keer voor niks naar buiten als te laat.
- Gebeurt er een ongelukje, niks zeggen, niet straffen maar buiten op het gras zetten.
Als je deze regels een beetje volgt kan een pup met een paar dagen al aangeven dat hij naar buiten moet al klinkt het te mooi om waar te zijn. Het werkt echt.
Als de pup bij de fokker ook al wat zindelijkheidstraining gehad heeft is dit wel van voordeel. Wij leren de pups om niet hun nest te bevuilen en op een apart stuk hun behoeftes te doen. Dat werkt ideaal als voorbereiding op het zindelijk maken.

Pas op met verschillende soorten kauwbotten. Deze worden verkocht in winkels maar zijn niet veilig voor honden.o.a.
- Dinobotten (Pharmabotten) (vacuüm verpakte gerookte botten) deze splinteren enorm en kunnen grote schade aanrichten. Met de dood tot gevolg. Ook kunnen ernstige verstoppingen optreden.
- Geperst been en rawhide botten met knopen of bot vormige einden. Deze kunnen zo doorgeslikt worden en zijn te groot. Stangen zijn veiliger. Even goed in de gaten houden met deze botten. Bij kleine pups is het normaal geen probleem.
- Varkensoren: Worden ook te snel doorgeslikt en kunnen ze in stikken.
Wat is wel veiliger?: Let op. Laat ze nooit alleen met kauwbotten en dergelijke. Er kunnen altijd ongelukken mee gebeuren.
- Grote maat geperst been in staven.
- Pensstaafjes
- Kophuid
- Rawhide plaatjes
- Antler gewei het liefst zo groot mogelijke maat (XXL)
Traplopen is niet aan te raden voor pups. Zeker het eerste half jaar en nog beter het eerste jaar niet. Vaak word springen en spelen met andere honden ook afgeraden. Wij hebben het altijd zo gedaan dat,dat wat ze zelf doen is prima. Maar niks onder dwang. Rondspringen en rennen met maatjes is prima. Traplopen en onder dwang springen tot 1 jaar niet. Deze belasting kan te groot zijn voor de heupen en ellebogen met alle gevolgen van dien. Ook fietsen beginnen we pas mee na een jaar en na het röntgenen zodat we zeker weten dat alles goed is.

Pups spelen graag en het liefst lekker fanatiek tot ze erbij neervallen. Met spelen is niks mis maar let er wel op dat de pup ook genoeg rust pauzes krijgt op een dag. Zeker als men al een oudere hond heeft thuis. Deze kan langer spelen als de pup ook al lijkt het of de pup het ook prima vol houden kan. Rustpauzes zijn belangrijk voor de hond ook om gezond op te groeien.

Als de pup word opgehaald is hij met 6 weken geënt. Ook krijgt de pup via de moedermelk antistoffen mee mits de teef goed geënt is. Dit loopt langzaam af als ze geen melk meer krijgen. Met 9 a 10 weken krijgen de pups de volgende enting. Dit is een volledige cocktail enting. (De eerste enting bevat alleen parvo daar de pups nog te jong zijn voor de andere entstoffen).
Voor een goed werkende basisenting moet men deze cocktail enting herhalen. Dit gebeurt ca. 3 a 4 weken later. Pas dan is de pup goed beschermt tegen ziektes. Tot die tijd is het raadzaam vreemde honden, puppycursus en hondenuitlaatvelden zo veel mogelijk te mijden. Er is thuis en in de directe omgeving genoeg te ontdekken en te zien en te leren om geen problemen te krijgen in het socialiseren.Daarvoor is nog tijd genoeg na de 2e enting. Dus tijdig enten is het raadzaam, zo kan men tijdig op pad met de pup.

De eerste nacht is altijd het moeilijkst. De pup mist zijn moeder, de fokker en de broertjes en zusjes. Hij komt in een nieuw huis met nieuwe mensen en geurtjes dat is enorm spannend.
Werk je met een bench dan zet die op de plek waar de pup uiteindelijk zou moeten slapen. En ga de eerste nachten naast de bench slapen. Dat schept een band en de pup voelt zich niet alleen. Vaak kan je na een dag of 3 al gewoon weer in je eigen bed slapen. De plek is dan vertrouwt geworden daar de pup al geleerd heeft dat het zijn plekje is en er niks gebeurd.

Fietsen is een goede bezigheid voor de hond en een leuke afwisseling wat goed de conditie opbouwt. Echter is het niet verstandig om voor dat de hond ca. 1 jaar is te gaan fietsen. De hond is nog volledig in de groei en fietsen kan daardoor te belastend zijn. Ook een hond die na een jaar nog een fikse groeischeut krijgt kan beter nog niet aan de fiets lopen. Als je begint met fietsen begin dan met korte stukjes recht uit. Bouw het langzaam uit. Het beste de hond in de berm laten lopen daar de poten van de hond nog niet goed uitgehard zijn en om te voorkomen dat de kussentjes kapot lopen.

Het castreren of steriliseren is een veel voorkomend onderwerp. We beginnen met de reu. Een reu kan men castreren maar is eigenlijk compleet onnodig. Het word vaak gedaan omdat de reu ongewenst gedrag zou laten zien zoals:
- Op andere honden of voorwerpen rijden.
- veel plassen
- markeren
- Dominant gedrag
- Ruziën met andere honden
- Willen dekken
- trekken aan de lijn.
- hond druppelt in huis
- enz.
Zo zijn er enorm veel redenen waarom men zou willen castreren. Bijna alle redenen hebben maar 1 oorzaak en dat is opvoeding. Daar heeft men een fout gemaakt en daar zal het castreren nagenoeg niks opleveren. Dan het dominantie verhaal. Honden zijn zelden dominant, meestal is het houding om onzekerheid te verbergen. Door te castreren neem je de mannelijke hormonen weg en zal de hond nog onzekerder gedrag vertonen. En dat is iets wat je juist niet wilt. het versterkt dat wat je juist weg wilde hebben. Het druppelen in huis zal de reu na het castreren ook nog doen. Door regelmatig even de voorhuid te spoelen met bv. prepusol zal dit probleem al snel verdwijnen. De rest is een kwestie van opvoeding. Dus wij geven het advies alleen te castreren als er een medische redenen voor is.
Bij de teef is dat een ander verhaal. Een teef kan met steriliseren (het doorhalen van de eileiders en een kleine ingreep) of castreren (het weghalen van de eierstokken en baarmoeder en een grotere ingreep). Bij teven is baarmoederontsteking een steeds groter en vaker voorkomend probleem. Vaak word het te laat opgemerkt en kan het de dood of ernstige ziekte tot gevolg hebben. Door te castreren voorkom je dat dit kan gebeuren. Hetzelfde geld voor schijnzwangerschap. Dit komt ook vaak voor en zorgt voor een nog groter risico op baarmoederontsteking en mamatumoren. (Tumoren in de melkklieren). Ook deze zijn vaak fataal.
Waarom een teef castreren:
- voorkomen van baarmoederontsteking
- minder snel ontstaan van mamatumoren
- geen loopsheid
- geen schijnzwangerschap
Waarom een teef steriliseren:
- geen loopsheid
- geen schijnzwangerschap
Er zitten een aantal risico's aan het laten helpen van een teef maar deze komen zeer weinig voor of zijn goed te verhelpen. Heel zelden komt het voor dat een teef incontinent word. En de meeste geholpen teven krijgen een vollere beharing en hebben meer aanleg om dikker te worden. Maar dit hoeft geen probleem te zijn als men het voer er op aanpast.

Voeding is erg belangrijk. De gezondheid is grotendeels hiervan afhankelijk. Zeker het eerste jaar waarin de hond groeit is het van groot belang. Het juiste voer is in de eerste instantie dat voer wat de hond graag eet en het goed opdoet. Maar er zijn ook een aantal andere eisen waaraan het moet voldoen.
De Duitse herder is een snelgroeiend ras. Het is in principe in een jaar tijd op hoogte. Groeit de hond te snel zal hij enorm in de lucht schieten en is dit een enorme klap voor de gewrichten en botten. Wat al een gevoelige plek is bij de Duitse herder. Dit willen we het liefst voorkomen en belangrijk is een voer die gemaakt is om snel groeiende honden langzaam en gelijkmatig te laten groeien om die belasting te verminderen.
Een goed voer is ook een voer die goed verteert en waaruit de pup alles kan halen. Heb je een voer waardoor de hond vaker als 2-3 keer moet poepen is dat een teken dat de hond nagenoeg niks opneemt maar het alleen een maagvulling is.
Wij hebben zeer goede ervaringen met Chudley's Junior. Dit krijgen ze tot ca. een jaar en de honden zijn allemaal gelijkmatig gegroeid, hadden weinig ontlasting, zagen er altijd goed uit qua conditie, mooi glanzend en geen problemen met oren, anaalklieren, spijsvertering en de huid. Deze 4 vallen namelijk allemaal onder de noemer huid (slijmhuid) en dit is de afvalbak van de hond. Is er wat niet in orde met de voeding zie je het vaak als snel daarin terug. Ook waren tot nu toe alle honden bij het röntgenen goed.
Ook Royal Canin Junior Geman Shepard is hiervoor ontwikkeld en een goede aanrader.
Veel mensen voeren vers vlees hier zijn we niet zo'n voorstander van en zeker niet met een jonge Duitse herder. Hebben al vaak gezien dat ze hiervan ook enorm snel groeien en later toch bemerkingen kunnen hebben op de heupen. Ook zie je meer huid en oorproblemen.
Verder voeren wij alleen druivensuiker (voor spieropbouw) bij en Roosvicee voor extra vitamines en weerstand. Hier hebben we goede ervaringen mee en was een tip van een fokker die al 30 jaar in het vak zit. Is een goede ondersteuning ook voor de oudere honden.
Handige weetjes en tips voor de pup maar ook voor de oudere hond.

De ideale slaapplek is wat ons betreft de bench. Veel mensen zijn nog tegen een bench of zien alleen de nadelen. Maar toch heeft het echt een hoop voordelen voor zowel hond als baas.
- Veilige eigen plek voor de hond waar iedereen hem met rust laat.
- Veilige plek voor de hond als de baas even weg moet.
- Is mee te nemen en te verhuizen van bijvoorbeeld slaapkamer naar de woonkamer of mee op reis.
- De plek is kleiner waardoor de kans op plassen en dergelijke op hun plek erg klein is.
Hoe leer je de bench positief aan? leg er iets in wat ruikt naar de vertrouwde omgeving bij de fokker. Bijvoorbeeld een knuffel. Laat de pup ongedwongen de bench zien de eerste dag en geef hem daar wat lekkers. Wij voeren de honden in hun eigen bench op die manier is het al snel een vertrouwde plek en zullen ze ook de bench uit zichzelf gaan opzoeken. Geef er een commando aan, bijvoorbeeld plaats, bench, enz. Dat leren ze snel. Gebruik de bench niet als strafkooi dat zal averechts werken en is hij ook niet voor bedoeld. Het zou zich moeten ontwikkelen als een vertrouwde plek.

Vaak komt de vraag hoe men de pups het bijten kan afleren. Het bijten wat pups doen is een fase waarin ze leren alles te ontdekken met hun bek en is heel normaal. Wij laten dit toe ook i.v.m. het pakwerk wat we later willen doen. We willen juist graag een hond die voorwerpen en dergelijke willen vastpakken. Heb je een pup die enorm hard bijt dan leren we deze aan niet zo hard te bijten. Er komt dan het commando "nee zachtjes" dat hebben ze vrij snel door als je ze beloont als ze inderdaad zachtjes bijten. Ook leren we ze aan dat als we spelen, bijten mag maar wij beslissen wanneer het stopt. We geven dan het commando "stop". Doen ze dit niet komt er een correctie met het commando "nee".
Deze fase gaat voorbij. Je kan ook meteen het bijten afleren door het commando "nee" te geven met een kleine correctie. Maar bovenstaande werkt ook erg goed en gaat ook vanzelf voorbij met het voordeel dat jij beslist wanneer wel en wanneer niet.

Er is zoveel speelgoed te koop voor honden dat je vaak door de bomen het bos niet meer ziet. Het is vaak ook erg moeilijk speelgoed te vinden wat lang mee gaat. Ook is het meeste speelgoed niet veilig en is het niet raadzaam ze hier alleen mee te laten.
Wat absoluut onveilig is en helaas veel verkocht word zijn tennisballen. Of deze nou speciaal van de dierenwinkel zijn of de normale het maakt eigenlijk niks uit. De tanden slijten door de stof enorm snel maar dat is nog het minste probleem. De ballen gaan vrij snel stuk waardoor stukken kunnen worden opgegeten en er zijn ook meerdere gevallen bekend waarbij de hond de bal of zelfs meerdere opat. Als je geluk hebt kan de hond geopereerd worden maar voorkomen is beter dan genezen.
Knuffelbeesten zijn ook vrij geliefd bij pups en ook bij sommige oudere honden. Pas op dat deze niet gevuld zijn met korreltjes en dergelijke i.v.m. opeten. Watten en dergelijke is iets veiliger. Speeltjes speciaal voor honden zijn vaak wat steviger en hebben geen losse onderdelen zoals ogen. Van het merk Kong heb je vrij stevige speeltjes. We hebben hier vrij veel uitgeprobeerd en deze bleven het langste heel. Ook na vele wasbeurten. Maar slopers hoef je het niet te geven. Wat ze ook erg leuk vinden is een spijkerbroek. Heb je een oude spijkerbroek dan knip de pijpen eraf en maak er een knoop in. Een goedkoper trekspeeltje vind je niet. Even in de was en het is weer netjes.
Van kong heb je ook nog allerlei andere speeltjes die ook vrij stevig zijn. Het binnenwerk van de bal is wel snel eruit. Maar de buitenkant die dan over blijft zorgt voor nog heel wat uren speelplezier. Het is een stevig materiaal en de pieper zit ook vrij diep en goed beschermt. Voor de enorme slopers is het minder geschikt.
Dan de grotere slopers. Daarvoor is het enorm lastig wat te vinden. Wat tot nu toe goed gaat. Zijn de zwarte kong en de zwarte kong bot. Ook de rode is nog vrij stevig. Voor jonge honden is de kong ook een aanrader daar je deze kan vullen met wat lekkers zodat ze even lekker lang bezig zijn. Zo zijn er speciale koekjes die ze er niet makkelijk uitkrijgen maar ook speciale pasta's waarmee je de kong kan vullen. Nu zijn deze erg prijzig en na 1 a 2 keer vullen al leeg. Wij maakten zelf een mengsel van pindakaas, brokjes en geprakt ei. Is een enorm succes. In de grote XL kong past ook een heel ei. Daar ze zijn ze ook vrij lang zoet mee om deze eruit te krijgen (gekookt en geschild).
Onze honden vinden ook grote ballen een succes of een voetbal. Helaas zijn die zo stuk. Jolly bal heeft ballen voor honden en paarden. Die voor de paarden hebben een hele mooie afmeting voor honden. Daar ze daar wat meer moeite voor moeten doen om deze vast te kunnen pakken en de bal zich daarna weer vanzelf opblaast. Daardoor gaan ze erg lang mee. Ook het running egg van Joly bal is zeer geliefd. Dit is een eivormig hardplastiek bal die alle kanten opschiet en ze niet vast kunnen pakken. Ook een leuke variant zijn de hard plastic ballen bedoeld voor varkens. Deze zijn goedkoop en een groot succes.
Sommige pups en jonge honden eten ontlasting. Pups leren dit gedrag in het nest waar ze zien hoe hun moeder de ontlasting opeet om zo het nest schoon te houden. Na 4 weken leeftijd stopt de moederhond langzaam en is het aan de fokker om het weg te ruimen. Dit moet snel gebeuren daar het anders snel door de pups weg gegeten kan worden. Wat op zich normaal gedrag is. Als de fokker het hok schoon houdt en na elke voerbeurt wacht tot alle pups gepoept hebben en het gelijk wegruimt is de kans op poep eten al kleiner maar uitsluiten kan men het helaas niet. Zo kan het voorkomen dat een jonge hond opeens begint met poep eten. Het komt vooral voor bij jonge honden onder een jaar oud. Het gedrag verdwijnt vaak weer vanzelf.
Er worden vaak veel verschillende oorzaken genoemd voor dit gedrag maar eigenlijk zijn dit alleen theorieën, echt bewezen is dit niet.
- Er zou een bepaald bestanddeel ontbreken in het voer daar mensen die vies vinden stinken en ontbreekt daarom en de ene hond heeft hier meer behoefte aan als de ander.
- Door de luchtjes in de ontlasting is het voor sommige honden erg aantrekkelijk dit te eten en moeten ze leren dat dit niet gewenst is.
- Het kan medische oorzaken hebben maar dit is normaal bij jonge honden niet van toepassing. Heeft u een oudere hond die opeens hiermee begint dan beter laten onderzoeken door een dierenarts.
- Sommige medicatie kunnen poep eten veroorzaken maar worden normaal ook niet bij jonge honden ingezet.
- Er zijn nog altijd mensen die hun pup zindelijk proberen te maken door de pup te straffen door met de neus door de poep te halen. Hierdoor krijgt de pup angst en zal de poep opeten. Geen poep is geen straf.
- Sommige jonge honden doen het om aandacht te krijgen. Negatieve aandacht door correctie is ook aandacht.
- Voeding kan tegenwoordig haast geen reden meer zijn voor poep eten. Het voer is zo uitgebalanceerd dat een tekort normaal niet kan optreden.
- Sommige honden hebben zo'n vraatzucht dat ze alles wat ze kunnen krijgen opeten.
- Te weinig eten.
Hoe leert men het de hond af of kunnen waardevolle tips zijn:
- In de tuin gelijk alles wegruimen zodat ze daar de kans niet meer krijgen ontlasting te eten.
- Onderweg los in het bos is dit niet zo makkelijk. Er zijn twee opties en en beetje afhankelijk van de oorzaak van het poep eten. Als eerste het negeren van het gedrag of het straffen voor het gedrag.Heeft u een hond die vermoedelijk de negatieve aandacht wil hebben dan is het belangrijk het gedrag over weken te negeren en vaak verdwijnt het probleem vanzelf.
- De hond laten schrikken bij het gedrag wat hij laat zien. bv. met een waterpistool of een werpkettinkje. Schrikt de hond en komt hij naar je toe dan gelijk belonen. Het beste al reageren vlak voor hij eraan begint zodat hij absoluut geen overwinning heeft.
- Het bijvoeren van ananas, vuile pens, bananen of eierkoeken. Maar bewezen is het niet.
Normaal gaat dit gedrag vanzelf over en doet bijna elk pup dit wel een periode. Maar het gaat over.
Honden die ontlasting eten van andere honden moeten regelmatig ontwormt worden.
Het eten van rundermest en paardenmest is overigens heel normaal. Maar leer dit af. Paarden worden ontwormt met ontworming met de werkzame stof Ivermectine. Deze word door sommige honden niet verdragen en kan dodelijk zijn. Deze honden hebben een MDR 1 gendefect. Ook Duitse herders kunnen dit hebben.
MDR staat voor Multidrug Resistance. Het MDR1-gen heeft een belangrijke functie in de barrière tussen bloedvaten en hersenweefsel. Bij de gezonde hond worden het hersenweefsel en centrale zenuwstelsel beschermd tegen hoge concentraties van giftige stoffen (zoals geneesmiddelen) die in de bloedbaan circuleren. Bij een aantal rassen werkt deze barrière niet goed door een defect in het MDR1 gen. Dit kan een overgevoeligheidsreactie opleveren bij gebruik van een aantal medicijnen. Honden met een afwijking in het MDR1-gen kunnen neurologische symptomen vertonen wanneer er risico-medicijnen worden toegediend. Deze risico-geneesmiddelen zijn uiteraard bij ons bekend.
Al jaren is bekend dat veel Collies (tot wel 70% van de populatie) het MDR1-gen defect hebben. Van meer rassen is bekend dat ook zij het defect in het MDR1-gen kunnen hebben. De afwijking is vastgesteld bij de Australian Cattle Dog, Kelpie, Nova Scotia Duck Tolling retriever (Toller), Pinchers, Collies, Sheepdogs (bijv Sheltie en Bobtail), Schapendoes, windhonden, en herders (oa Australian Shepherd, Zwitserse Herder). Maar dit geld ook voor kruisingen maar kan ook optreden bij andere rassen.
Doordat het een gendefect is betekent dit dus dat een hond met de aandoening wordt geboren. Deze afwijking erft autosomaal recessief over. Er zijn 3 mogelijkheden:
1) Uw hond is "vrij" (heeft 2 gezonde genen mee gekregen, 1 van vader en een van moeder). Uw hond zal bij gebruik van de risico-geneesmiddelen geen enkele overgevoeligheidsreactie vertonen en kan de afwijking niet doorgeven aan de volgende generatie.
2) Uw hond is "drager" (1 gezond en 1 defect gen). De hond zal het afwijkende gen aan de helft van zijn nakomelingen doorgeven. Dragers kunnen ook een overgevoeligheidsreactie vertonen op de risico-geneesmiddelen, maar dit hoeft niet.
3) Uw hond is "lijder" (heeft twee defecte genen mee gekregen, een van vader en een van moeder). Lijders geven het defect door aan al hun nakomelingen en vertonen vergiftigingsverschijnselen bij toediening van risico-geneesmiddelen..

Veel honden zijn bang voor vuurwerk. Meestal word dit overgenomen door de onrust van de baasjes. De baas schrikt en de hond neemt de schrikreactie over en word onzeker enz. Natuurlijk zijn er ook honden die een slechte ervaring op hebben gedaan daar er toch veel vuurwerk afstekende mensen zijn die niet uitkijken als er iemand loopt met een hond. Met een jonge hond is het raadzaam het eerste jaar samen met een oudere hond te wandelen die geen angst heeft. Hierdoor leert de jonge hond dat het de normaalste zaak van de wereld is. Door er zelf heel neutraal mee om te gaan zal de hond ook niet snel angst vertonen. Probeer ook de hond uit te laten op tijden dat men zoveel mogelijk het vuurwerk kan meiden. Laat de hond aangelijnd. Ook het beste de hond niet alleen laten zodat ook daar geen slechte ervaring kan ontstaan. Schrikt de hond toch? dan stel hem niet gerust maar negeer het gedrag volkomen en beloon hem uitbundig als hij normaal gedrag laat zien. Door de hond aandacht te geven bevestig je hem in het gedrag.
Veel dierenartsen geven het advies de hond te sederen. Doe dit niet. Dit zorgt voor nog veel meer angst. De hond is voor het oog compleet van de wereld. Dat klopt maar deels. De zenuwen worden uitgeschakeld waardoor de hond niks kan. Maar ondertussen krijgt de hond alles mee wat er om zich heen gebeurt. Wat een hele traumatische ervaring is.
Wel zijn er middelen die de hond wat rustiger maken zoals Zylkene of homeopathische middelen of bachblüten. Maar hiermee moet je al vroeg mee beginnen.

De loopsheid bij de teef begint normaal met ca. 9 maanden maar is afhankelijk van "hoe volwassen" de teef al is. Dit kan enorm verschillen en ook zeker wel een jaar duren. Het komt zelfs wel eens voor dat teven met 1.5 jaar nog niet loops zijn. Vaak hebben ze dan een stille loopsheid gehad die men niet heeft opgemerkt. Als een teef met 2 jaar nog niet loops is geweest is het raadzaam even na te vragen bij de dierenarts. Meestal zullen deze er ook zelf na vragen bij een gezondheidscheck bij de jaarlijkse enting.
De loopsheid van de teef duurt ca. 3 weken waarvan ze ca. 2 weken duidelijk bloeden kunnen. Dit kunnen een paar druppels zijn maar ook plasjes met bloed. Dit verschilt per teef. Een Duitse herder is normaal elke 5-6 maanden loops. Dus ca. 2 x per jaar.
Door hormooninvloeden worden teven ca. 8 weken na de loopsheid begonschijnzwanger. Dit valt bij de meeste teven niet op maar enkele kunnen hierdoor veel problemen ondervinden. Wat zijn de symptomen:
- gedrag verandert naar agressief of juist heel onzeker.
- het maken van een nest
- het slepen van speelgoed en het bewaken ervan (zgn. pups)
- vermeerd plassen
- melk geven en opgezette melkklieren en tepels
- jammeren
Niet alle symptomen hoeven zichtbaar te zijn. De één heeft er meer last van dan de andere. Wat kan je tegen schijnzwangerschap doen?
er vaak geadviseerd speeltjes weg te doen maar dit geeft vaak alleen maar stress, dus lekker laten gaan. Het gaat vanzelf over.
geeft de hond melk dan is het raadzaam actie te ondernemen en medicatie te halen van de dierenarts. Dit is verre van gezond en de kans op mamatumoren is erg groot.
men kan de hond homeopathisch ondersteunen zodat de klachten minder heftig zijn.
in principe is het vaak met 3 weken weer over.
het beste is een teef die steeds schijnzwanger is te castreren zeker als je niet wilt fokken. Het is voor het dier een enorme psychische belasting al lijkt dit niet zo en de kans op mamatumoren en baarmoederontsteking zijn enorm groot. Vaak als ze er eenmaal mee beginnen komt het elke loopsheid weer terug.
Ook is het mogelijk de hond tegen de loopsheid te spuiten. Maar hieraan zitten behoorlijk veel risico's. Ook met het oog op tumoren en baarmoederontsteking. En in verhouding betaal je over de jaren heel wat meer als een castratie.
Baarmoederonsteking is een veel voorkomend probleem bij teven. Het komt steeds vaker voor. En kan een gevaarlijke levensbedreigende situatie zijn. Baarmoederontsteking word ook wel Pyometra genoemd. Bij een open Pyometra zie je vaak volgende symptomen:
- teef drinkt zeer veel water in een vroeg stadium
- in een later stadium zal de hond minder eetlust krijgen
- vaak zie je wat uitvloeiing bij de vagina.
- de hond krijgt koorts en is lusteloos.
Zie je 1 van deze symptomen? dan is dit een absoluut noodgeval en kan ook niet wachten. Ook niet midden in de nacht. Door de pus die enorm snel toeneemt in de baarmoeder zet deze steeds meer uit en kan knappen wat fataal is. Dit kan in een paar uur gebeuren. De hond moet gelijk gecastreerd worden. Bij een gesloten pyometra zie je niet de vaginale uitvloeiing maar wel de andere symptomen. Bij een verdacht altijd meteen de dierenarts consulteren.

Voor de pup is het raadzaam een gewoon leren of kunststoffen halsbandje te kopen. Deze zijn vaak ruim verstelbaar. En ook prima geschikt voor het uitlaten en puppycursus.
Veel puppycursussen verbieden inmiddels al de slipketting wat een goede zaak is maar helaas zijn er ook nog altijd mensen die het aanraden. Op zich is een slipketting niet verkeerd maar word vaak verkeerd gebruikt. Een slipketting mag NOOIT op de slip staan. Ook niet bij een correctie of de hond aan de slip laten trekken. Door mijn werk als dierenartsassistente kregen we regelmatig honden op het spreekuur die minder fijn in hun vel zaten, regelmatig hoesten en duidelijk in conditie waren terug gegaan. Na onderzoek en het uitsluiten van andere medische problemen werd vaak het probleem wel duidelijk. De slipketting. Vaak is er al blijvende schade zichtbaar op de röntgenfoto's. Door de druk op de nekwervels door trekken en correcties en ook de luchtpijp/keelkop kan er veel schade ontstaan.
Wij gebruiken (is verplicht) voor de examens wel slipkettingen. Maar dan zo breed mogelijk en nooit op slip en in principe lopen ze dan onaangelijnd. Ook bij het speuren gebruiken we geen slipketting of halsband maar een tuigje.
Heb je een slipketting nodig voor bv. het IPO werk dan het beste een zo breed mogelijke schakel te nemen zodat de druk meer verdeeld word zoals de linker variant.
Voor normaal gebruik kan je een normale halsband nemen. Voor het speuren kan je bv. kiezen voor een tuig. Deze is ook handig als je aangelijnd wilt zwemmen maar ook zo om te wandelen. Wij zijn zeer tevreden met de K9 tuigjes. Deze blijven mooi, kan je uitwassen en zijn ruim verstelbaar, geven veel bewegingsvrijheid en zijn makkelijk om te doen.
Kies niet voor een halty (Gentle Leader) bij het wandelen en corrigeren. Ook deze kan door trekken in een onverwachte situatie zeer veel schade aanrichten. Gelukkig zie je ze niet veel meer.
Halty, normale halsband en een K9 tuig.
Dan is er nog het fenomeen prikband. De prikband word vaak als martelwerktuig gezien en dat is het ook in verkeerde handen. Toch hebben tests uitgewezen dat deze halsband heel wat minder stress geven als bijvoorbeeld een slipketting. De prikker doet in principe niks als de hond zich netjes gedraagd en anders corrigeert de hond zichzelf. Dit is vaak als snel duidelijk voor de hond wat daardoor minder stress kost als het eeuwige getrek aan de slipketting. De prikband is niet scherp en geeft daardoor geen hinder als er niet aan de lijn word getrokken. Ook zal er veel minder snel schade aan gebracht worden. Vaak doen zich plaatjes van honden met gaten in de hals door de prikker de ronde. Waardoor het nog meer negatief word. Dit is niet mogelijk met een prikker. Ja als je misschien de hond er aan ophangt maar bij normaal gebruik absoluut niet. Kies je voor een prikband dan kies voor een band zonder slip. Maar met een clicksysteem.
Lijnen heb je in allerlei soorten en maten. Fijne lijnen voor het dagelijks gebruik zijn de sporthond lijnen die hebben een soort anti slip op de lijn. En zijn verkrijgbaar in allerlei lengtes en ook met of zonder handvat. Daarnaast gebruiken we biothane lijnen. Deze zijn van een soort plastic maar wel soepel en fijn in de hand en kan men zo afspoelen onder de kraan. Zo heb je altijd een droge en schone lijn.

Wij raden aan om met uw pup in elk geval een puppycursus te doen. Dat is zeer belangrijk voor de ontwikkeling en de socialisering van de pup. Bent u onervaren met honden is het zeker raadzaam ook een vervolgcursus te doen.Een goede hondenschool herkend u aan de volgende punten:
- Nemen pups pas aan na de eerste enting (met ca.12 weken)
- Controleren de pas hier ook op i.v.m. ziektes.
- Nemen de tijd voor elke hond/baas en helpen bij vragen en problemen.
- Maken enigszins passende groepen qua rassen. bv. geen mini ras bij een Duitse herder. Voor de laatste erg leuk maar voor de eerste niet.
- Niet te grote groepen max. 8 per persoon.
- Hebben een speelkwartier voor de honden ook in de vervolgcursus.
- Sommige Duitse herder verenigingen bieden dit ook aan. Let erop dat de pup niet alleen maar Duitse herders leert kennen.
Duitse herders zijn werkhonden en willen graag werken voor de baas. Het is aan te raden wat met uw hond te gaan doen. Dat kan van alles zijn, denkend aan IPO, Agility, Obedience, reddingshond enz. U zult zien het is erg leuk samen met uw hond wat te ondernemen.

Het is raadzaam zeker als u wilt sporten de hond te laten röntgenen. Het is raadzaam dit bij een officiële dierenarts te doen die voor de SV of de Raad van beheer mag röntgenen. Veel normale dierenartsen maken geen goede opnames waardoor beoordelen niet of slecht mogelijk is. Helaas gaat dit vaak mis en blijken honden helemaal niet zo slecht te zijn als de dierenarts doet vermoeden. Dit is erg zonde. Nog beter is ze officieel te laten beoordelen dat weet je 100% zeker hoe het er voor staat.
Veel mensen gaan te vroeg röntgenen. Voor het eerste levensjaar heeft het geen zin te röntgenen daar de hond nog niet volgroeid is. Er kan nog veel veranderen. Zeker bij een grote snelgroeiende hond. Je krijgt dan een verkeerd beeld van de hond. Het is al eens voorgekomen dat honden werden ingeslapen voor 1 jaar daar ze HD zouden hebben.

Een pup heeft de eerste maanden een melkgebit. Deze bestaat uit snijtanden, hoektanden en kiezen. Tussen de 3 en de 5 maanden leeftijd beginnen de pups de snijtanden te wisselen. Vaak beginnen ze dan wat rustiger en moeilijker te eten. Tussen de 4 en de 6 maanden wisselen de hoektanden en tot slot met 4-5 maand de kiezen.
De meest voorkomende problemen met de tanden zijn:
- Niet compleet
- Verkeerde stand van de tanden en kiezen
- Over en onderbeet
- Tanden die blijven staan terwijl de blijvende tanden doorkomen.
Het is raadzaam dan een dierenarts te consulteren. Er zijn speciale beugels en dergelijke maar meestal komt het vanzelf goed.
Wil je hondensport doen met je hond en/of aankeuren dan is het raadzaam na 1 jaar leeftijd een clubmatch te bezoeken en de tandstatus te laten invullen door de keurmeester. Mocht er eens wat afbreken dan staat het zwart op wit dat alles aanwezig was. Een ongelukje zit in een klein hoekje.
